Եթե հրեաների ոչ պաշտոնական հիմնի ՝ “Էրափշն” խմբի “One way ticket” երգի, նման որոշել ես մի ճամփորդությամբ կյանքդ փոխել , ապա Իսրայելը ճիշտ ուղղություն է: Այստեղ ժամանակակիցն ու ավանդականը միախառնվում են, ստեղծելով հակադրություններով լի, բայց ներդաշնակ կոլորիտ: Տեղացիները սիրում են կրկնել, որ երկիրը բարգավաճում է, քանզի Երուսաղեմը աղոթում է, Թել-Ավիվը վայելում, իսկ Հայֆան աշխատում:
Երուսաղեմը Մերձավոր Արևելքի ամենահին մայրաքաղաքն է: Այն սրբատեղի է հա՛մ քրիստոնյաների, հա՛մ մահմեդականների , հա՛մ հուդայականություն դավանողների համար: Քաղաքը բաժանված է հին և նոր մասերի: Առաջինում հստակ մշակութային տարանջատումներ են նկատվում չորս ՝ հրեական, հայկական, քրիստոնեական և մուսուլմանական, թաղամասերի միջև: Այստեղ են գտնվում երկու հազարից ավել պատմամշակութային հուշարձան: Բացի դա, հենց Երուսաղեմում են Իսրայելի երկու ամենահայտնի զբոսաշրջային վայրերը ՝ «Լացի պատը» և Սուրբ Հարության տաճար:
Հավատացյալ ես, թե ոչ` բացարձակ կապ չունի, եթե ոտք ես դրել իսրայելական հողին, ապա պետք է տեսնես «Լացի Պատը» ու նամակ թողնես Արարչին: Ահռելի հերթեր են կուտակվում այդ պարզ գործողությունը իրականացնելու համար: Պակաս մարդաշատ չէ նաև Սուրբ Հարության տաճարի 
տարածքը: Ըստ Աստվածաշնչի այս եկեղեցին կառուցվել է նույն տեղում, որտեղ դրվել է Հիսուս Քրիստոսի մարմինը, ապա հարություն առել: Հետևապես աշխարհի բոլոր հավատացյալները գալիս են գլուխ խոնարհելու ու աղոթելու:
Ծովափնյա քաղաքի գիշերային կյանքի ռիթմը զգալ ցանկացողներն էլ գնում են Թել-Ավիվ կամ ճամփորդությունը այնտեղից սկսում: Հենց այս քաղաքի օդանավակայան է «Արմենիա» ավիաընկերությունը շաբաթական երկու անգամ իրականացնում Երևան-Թել-Ավիվ և հակառակ ուղղությամբ թռիչքները: Չվացուցակը այստեղ:
Ճամփորդությունը կլինի ոչ միայն հարմարավետ, այլև մատչելի, քանզի տոմսի արժեքը սկսվում է 58 եվրոյից: Օդանավակայանից քաղաքի կենտրոն կամ հարևան քաղաքներ հասնելն էլ բարդ չէ: Թել-Ավիվի տրասպորտային համակարգը զարգացած է: Խոշոր քաղաքներում երթևեկության սակագինը 6,80 շեկել է 
(1ILS=€0.24). Նույնիսկ շաբաթ օրերին խելահեղ հորձանուտը այս քաղաքում չի դադարում: Կեսգիշերին նոր զարթոնք են ապրում գրախանութներն ու պատկերասրահները, ակումբներն ու սրճարանները, ռեստորաններն ու խանութները: Իսրայելում կեցության ու սննդի գինը կախված է միայն զբոսաշրջիկի ցանկություններից ու գտնվելու վայրից: Մեկ չափահաս մարդու սննդի ծախսերը 12 եվրոյից պակաս չեն լինի, իսկ բնակարանայինները 30 եվրոյից են սկսվում:
Բայց Թել-Ավիվը առանձնանում է նաև նրանով, որ այստեղ մոռանում ես ամեն ինչի մասին: Փորձում ես այցելել բազմաթիվ թանգարաններից, համերգասրահներից ու թատրոններից գոնե մի քանիսը: Նաև տեսնել ստորգետնյա հնագիտական թանգարանը, ֆրանցիստական ս. Պետրոս եկեղեցին , «Անդրոմեդայի քարը», «Կախված ծառը», Երազանքների կամուրջը , «Արբաշ» պուրակը: Իսկ Յաֆֆոյի նավահանգիստը սրճելու ու տպավորություններով կիսվելու համար է ստեղծված:
Երուսաղեմից ու Թել-Ավիվից հետո, բնականաբար Հայֆա այցելելու ժամանակն է: Սա «աշխատանքային» քաղաք է և ամենահայտնի զբոսաշրջային վայլը Բահայական այգիներն են: 19 հարկերով կասկադային այգին «Կարամել» լեռան լանջով սահուն իջնում է դեպի ծովափ: Համալիրի ամենավերևում ոսկեզօծ գմբեթներով հսկայական տաճարն է: Տեղացիները պնդում են, որ այգին ստեղծվել է դրախտի նմանությամբ ու հանդիսանում է ներդաշնակության ծննդավայրը: Հայֆան գրավիչ է նաև իր բազմաբնույթ ու մատչելի ռեստորաններով: Հայտնվելով այտեղ, ցանկանում ես համտեսել ավանդական խոհանոցի բոլոր կերակրատեսակները ' ֆարֆալե, հումուս, շակշուկա, բուրեկասներ, ռեգելաշ, խալա և այլն:
Ճամփորդության վերջում էլ կարելի է ընկղմվել Հորդանան գետը, որտեղ ըստ Աստվածաշնչի կնքվել է Քրիստոսը: Կամ պարզապես պառկել Մեռյալ ծովի աղի ջրերի վրա, որովհետև այստեղ մարմինը չի սուզվում ու կարդալ բազմաթիվ իսրայելցի գրողներից մեկի գիրքը: